Berichten uit het land van de woningbouwversnelling

Bericht # 1 | Gelezen in de media:

‘Laat dat dogma van bouwen in de stad los, met bouwen in het groen is niets mis.’

Gelezen: een ingezonden stuk van planoloog Jan Jager in Opinie/De Volkskrant van 4 oktober j.l.: ‘Het frame van verstening is onterecht. We moeten meer in onze weilanden bouwen, in combinatie met natuurherstel. Om de woningnood te lenigen én om gezonde, groene woonwijken te creëren.’

‘Hou de weilanden groen en zet in op meer woningbouw in de stad.’ Dat is de boodschap van Bart Krol, voorzitter van het Nationaal Renovatie Plat- form, in deze krant (O&D, 28/9). Het is een bekend geluid dat ik jarenlang als planoloog heb verkondigd.’

‘Zo sparen we kostbaar groen. Dat valt volgens Bart Krol, voorzitter van het Nationaal Renovatie Plat- form, ook in de VK (O&D, 28/9) in een moordend tempo ten prooi aan verstening. Krol spreekt in zijn opinieartikel expliciet over weilanden. In de periode 2000-2018 werd per dag gemid- deld 8,5 hectare omgetoverd in stenen, schrijft hij. En in cijfers van het CBS staat dat er in Nederland tussen 2000 en 2017 45,6 duizend hectare bebouwd terrein is bijgekomen, iets minder dan de oppervlakte van Texel, voornamelijk voor bouw van woonwijken en bedrijventerreinen.

Maar is het zo erg dat die weilanden verdwijnen? Nederland telt 2.236.317 hectare aan agrarisch terrein, ruim 66 procent van totale oppervlakte aan land. Het overgrote deel daarvan, 78 procent, is in gebruik als weiland voor de productie van vlees en zuivel (grotendeels bedoeld voor de export) of voor de productie van veevoer, voor zover dit niet wordt onttrokken uit het buitenland.’

‘Die weilanden vormen een prachtig cultuur- en productielandschap. Maar inmiddels is pijnlijk duidelijk geworden dat ze immens beslag leggen op natuurwaarden. Het frame van verstening dat Krol gebruikt voor de transformatie naar woonwijken is bovendien onterecht, omdat volgens onderzoek op de 11 procent van de landoppervlakte die nu als bebouwd terrein in gebruik is, de biodiversiteit soms beter gedijt dan in de wei.’

‘In plaats van rommelen in de marge van de gebouwde omgeving om te voorkomen dat 11 procent bebouwd gebied 11,5 procent wordt, kan Krol beter een pleidooi houden voor een compacter platteland, door een tran- sitie binnen onze voedselproductieketen. Als we het ruimtebeslag van de agrarische sector in Nederland kunnen terugdringen naar 50 procent, dan komt een oppervlakte met een omvang van de provincie Gelderland vrij voor CO2-afvangende bossen en natuurlijke habitats voor dieren. En gezonde woonwijken midden in het groen.’

Gelezen in:
De Volkskant,
Opinie,
Dinsdag 4 oktober 2022